Τι είναι αγγειογραφία;
Η αγγειογραφία είναι μια καθιερωμένη πλέον διαγνωστική μέθοδος για τις παθήσεις του βυθού του οφθαλμού. Για την εξέταση αυτή χρειάζεται μια ειδική φωτογραφική μηχανή με την οποία, αφού προηγουμένως χορηγήσουμε ενδοφλεβίως μια ειδική χρωστική ουσία (φλουοροσκεΐνη ή ινδοκυανίνη, ανάλογα με το είδος της εξετάσεως), βγάζουμε μια σειρά από φωτογραφίες του αμφιβληστροειδούς, τις οποίες πλέον μπορούμε να αναλύουμε και να εμπλουτίζουμε ψηφιακά. Καθώς η χρωστική ουσία περνά μέσα από τα αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδούς, γίνεται φωτογράφηση με ειδικού μήκους κύματος φως στο οποίο, η συγκεκριμένη χρωστική ουσία διαρρέει. Έτσι αποκαλύπτονται όλες οι πιθανές βλάβες, καθώς και τα μη φυσιολογικά αγγεία που υπάρχουν ή αναπτύσσονται πάνω, μέσα ή κάτω από τον αμφιβληστροειδή.
Πότε γίνεται η Φλουοροαγγειογραφία;
Αν κατά τη διάρκεια μια συνηθισμένης εξετάσεως, ο οφθαλμίατρος διαπιστώσει ή υποψιαστεί πρόβλημα στο βυθό του ματιού του ασθενούς, ή αν θέλει να παρακολουθήσει την εξέλιξη μιας νόσου ή το αποτέλεσμα μιας θεραπείας, τότε θα συστήσει τη συγκεκριμένη εξέταση. Οι παθήσεις που βρίσκει κατ’ εξοχήν εφαρμογή η Φλουοροαγγειογραφία και που αποτελούν τις συχνότερες αιτίες ελαττώσεως της οράσεως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, διάφορες ωχροπάθειες και αμφιβληστροειδοπάθειες, καθώς και η σχετιζόμενη με την ηλικία εκφύλιση της ωχράς κηλίδος. Η συγκεκριμένη εξέταση μάς αποκαλύπτει με ακρίβεια τον τύπο και το μέγεθος των βλαβών που υπάρχουν στο βυθό του οφθαλμού, ώστε να αποφασίσουμε για το είδος της θεραπείας (Laser, Φωτοδυναμικής ή άλλης) που θα συστήσουμε στον ασθενή μας.
Πότε συστήνουμε Αγγειογραφία Ινδοκυανίνης;
Μέχρι τώρα η ασφαλής διάγνωση της εκφύλισης της ωχράς κηλίδος στηριζόταν στην απλή φλουοροαγγειογραφία, η οποία μπορούσε να καταγράψει το πρόβλημα σε ποσοστό πολύ μικρό (μόλις 13%) και τούτο γιατί συνήθως η συγκεκριμένη πάθηση, κατά το μεγαλύτερό της ποσοστό (87%), οφείλεται στην άδηλη ή κρυφή χοριοειδική νεοαγγείωση. Με την παλαιότερη λοιπόν εξεταστική μέθοδο (απλή φλουοροαγγειογραφία) δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε με ακρίβεια την ύπαρξη και τα όριά της, πράγμα απολύτως απαραίτητο, έτσι ώστε να εφαρμόσουμε τις μόνες προς το παρόν θεραπευτικές αγωγές (ακτίνες Laser και φωτοδυναμική). Τώρα πλέον, το διαγνωστικό μας οπλοστάσιο εμπλουτίζεται με μια νέα μέθοδο, την Ψηφιακή Αγγειογραφία Ινδοκυανίνης (ICG). Με τη μέθοδο αυτή μπορούμε, με αξιοσημείωτη ακρίβεια, να καταγράψουμε τη χοριοειδική κυκλοφορία και κατ’ επέκταση, τόσο τα όρια μιας κρυφής χοριοειδικής νεοαγγείωσης, εφόσον βεβαίως υπάρχει, όσο και τη συχνή (μέχρι 50%) υποτροπή της μετά την εφαρμογή Argon Laser ή φωτοδυναμικής θεραπείας. Παράλληλα, με την εν λόγω μέθοδο, μπορούμε να καταγράψουμε διάφορα άλλα προβλήματα από τη χοριοειδή που συμβαίνουν σε περιπτώσεις: υψηλής (παθολογικής) μυωπίας, αγγειοειδών ταινιών, τραυμάτων, όγκων, καθώς και ενδοφθάλμιων φλεγμονών (χοριοειδίτιδες). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η χοριοειδική κυκλοφορία γίνεται ορατή, και ως εκ τούτου μπορεί μελετηθεί, ακόμα κι επί παρουσίας αμφιβληστροειδικών αιμορραγιών, επειδή οι τελευταίες είναι τελικά διαφανείς στο μήκος κύματος φθορισμού της Ινδοκυανίνης. Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η αγγειογραφία Ινδοκυανίνης είναι μια ιδιαιτέρως λεπτομερειακή εξέταση που κατά κανόνα λειτουργεί συμπληρωματικά με την απλή φλουοροαγγειογραφία και όχι μόνη της.